Literatura fantasy w wodociągach
Adam Kaczmarczyk, autor książki fantasy „Kawka. Pająk Mokoszy”, jest pracownikiem Katowickich Wodociągów. Pracuje na stanowisku informatyka. Jego najnowsza powieść fantasy jest pomyślana jako pierwsza część trylogii, a może nawet większej serii. Autor bazuje na wierzeniach, legendach i mitologii słowiańskiej. Oprócz Adama, autora książki, projekt ten tworzą również Jarosław Telenga, mysłowicki artysta grafik, który zilustrował książkę. Natomiast kolejny pracownik IT Katowickich Wodociągów, odpowiada za aranżacje ścieżki dźwiękowej do trailera, oraz jest kompozytorem muzyki do materiałów promocyjnych i zapowiadanego audiobooka.
Zobaczcie trailer książki na Youtube:
https://www.youtube.com/watch?v=becCq5CAU8c
Odwiedźcie również stronę projektu:
oraz profil na Facebooku:
https://www.facebook.com/jackdaw.kawka
Od ukazania się książki 22 marca br. (nie przypadkowo premiera zbiegła się ze Światowym Dniem Wody) pracownicy wodociągów tworzący projekt z powieścią fantasy w roli głównej stale są zapraszani na spotkania autorskie. Mogliśmy ich oglądać w Telewizji Mysłowice ąhttps://fb.watch/k8v-Eod1ni/). Odbyło się także spotkanie autorskie w Bibliotece Miejskiej w Mysłowicach połączone z wystawą prac Jarosława Telengi i oprawą muzyczną w wykonaniu Krystiana Skalskiego.
Podczas konferencji Hydro Forum spotkamy się z całą trójką, porozmawiamy, zobaczymy wystawę ilustracji do książki, posłuchamy muzyki a nawet wspólnie będziemy ją tworzyć…
Jeżeli jeszcze zadajecie pytanie czy wodociągowcy mogą pisać powieści fantasy to przeczytajcie ten opis i sami zdecydujecie czy ta książka będzie Waszą jesienna lekturą:
„Kiedy półelfka Mojmira zjawiła się na ziemskim padole, układ gwiazd należał do Dziewanny, pani miłości, dwóch obliczy, czerni i bieli, lasów oraz zwierząt. Jednak czasy pokoju nie mogły trwać wiecznie. Półelfka uratowana przed wojenną pożogą przez magiczną zielonowłosą istotę i przygarnięta przez panie boru nie powróciła do życia, jakiego zaznawały dziatki miast czy wiosek. Odebrane nauki fechtunku, walki karabelą, zgłębianie magicznej wiedzy, sposobów komunikacji z knieją oraz odkrywanie samej siebie doprowadziły Mojmirę do ostatniej z prób. Ta miała stać się przepustką, otwierającą przed niezwykłą niewiastą nową drogę żywota, którą – jak wierzyła z całych sił – mogła wybrać samodzielnie. W tym samym czasie demoniczne zło i nienawiść wypełniły serce cesarza Jonmungardu, Regnira, a kontynent, jaki znaliśmy do tej pory, dokonywał swego istnienia. Wraz z wylewaną przez ludzi pogardą bestie, bazyliszki i inne biesy czyhające dotąd w odległych krainach i kryjówkach wypełzły. Czy Mojmirze uda się odnaleźć drogę pośród nieoczywistej, okrutnej rzeczywistości? Czy przyjaźń i wiara rozgonią chmury zasnuwające kontynent?”
